1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Verdoofd

Verdoofd door het verdriet,
zo maar in je slaap gegaan.
Onwerkelijk, onzegbaar is de pijn,
we hebben je zo graag bijgestaan.

Verdoofd door het verdriet,
het lijkt een boze droom,
want toen ik het hoorde,
ging door mij een schok, een stroom.

Verdoofd door mijn verdriet,
ik wil het niet geloven,
het doet zo'n pijn van binnen,
het moet minder kan iemand dat beloven?

Verdoofd door mijn verdriet,
mijn lieve oma ik mis je zo,
ik zet een foto op het bureau
een foto van jou

Ik kijk ernaar en voel mijn pijn,
dat doet zeer het zit echt diep,
ik had zo graag even,
nog heel dicht bij je willen zijn.

Ik kijk ernaar en zie je lach
en dus wat ik ga missen,
je krijgt een plaatsje in mijn hart
en waar? Dat mag jij beslissen




Gemaakt door: Esmee

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Verdoofd Verdriet

Reacties op ‘Verdoofd ’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Verdoofd