Zaterdagavond
Uitgeput, hangend op de bank met m’n voeten op tafel en een boek, waar ik nog geen letter in gelezen heb.
Rusteloos razen de gedachten voorbij, wel duizend per seconde en voor ik het weet zijn ze weer weg, verstopt, achterin m’n hoofd.
Onverwacht schalt er een autoradio door de straat, onbewust reageer ik, mijn vingers trommelend op het donkerblauwe bankstel in een totaal ander ritme.
Hunkerend naar een klein beetje liefde dat niemand me kan geven.
Liefde, schalt het uit de autoradio. En onbewust reageer ik, mijn vingers trommelend op het donkerblauwe bankstel in een totaal ander ritme. Liefde, schalt het door mijn hoofd. Een fractie van een seconde was daar liefde.
Maar voor ik het weet is het weer weg, verstopt, achterin mijn hoofd, en razen de gedachten weer voorbij, duizend per seconde.
Hunkerend. Liefde. Gedachten, duizend per seconde. Mijn vingers, trommelend. Het donkerblauwe bankstel.
En voor ik het weet zak ik weg, in een droomloze slaap.
Ingezonden door
Geplaatst op
25-01-2012
Over dit gedicht
Ik heb dit gedicht geschreven voor een kennis van me, die allerlei spreuken, teksten en gedichten over liefde verzameld. Dit kwam zomaar in me op, denkend aan het woord 'Liefde'.
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Droomlozeslaap Gedachten Liefde RitmeReacties op ‘Zaterdagavond’
-
Woow, mooi gedichtje zeg! Erg goed geschreven! 5 sterren! XXX Suus
Suus - 07-02-2012 om 20:15
-
Mooi verwoord! Ik hoop dat je inmiddels liefde mocht vinden.
Coby Poelman-Duisterwinkel - 13-07-2012 om 11:48