Wind door mijn hoofd

ik weet niet wat ik je moet vragen,
ik weet ook niet wat ik je moet vertellen.
het bij je zijn is al genoeg,
je armen om me heen
beschermend tegen het slechte
uren met je op de bank zitten
zonder ook maar een woord te zeggen
ik kijk naar jou en jij kijkt terug
we weten wat er gaat komen
maar durven beide de stap niet te nemen
en dan plotseling
ben ik weer in de werkelijkheid
en zit ik alleen
alleen op de bank
en de wind ruist door mijn hoofd