Vergeven, vergeten?
Hoe vaak heb ik bij jullie aangeklopt
Als ik er weer eens was uitgeschopt
Vele tranen heb ik bij jullie gehuild
Als ik kwam met dikke ogen en een grote buil
Deze ellende is nu voorbij
En ik voel mij na jaren heel vrij
Ik wil jullie lieve schatten bedanken
Bij jullie kon ik weer moed tanken
Nu gaat alles redelijk goed met mij
Ik moet nog vergeten alle pijn
Mijn kinderen willen pap niet meer zien
Hij heeft het erna gemaakt misschien
Maar als het ergste over is
Wordt hij toch door zijn kindertjes gemist
Ik laat ze dan gaan al doet het mij zeer
Vaak was het toch een ongelikte beer
Maar hij blijft de pap van mijn kinderen
En ik zal het bezoek aan hun pap niet verhinderen
Eens hoop ik dat we ellende zullen vergeten
En terug denken aan de goeie tijd die we ook eens hebben gesleten.
Reacties op ‘Vergeven, vergeten?’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!