vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn opa
Vroeger was ik bij mijn opa en oma
kind aan huis,
met opa had ik een hechte band,
want ik had geen vader thuis.
Alles deed hij voor mij,
als voor zijn eigen kinderen,
we maakten elkaar gewoon blij,
nee hij zou dat niet gaan minderen.
Ik mocht meehelpen taarten bakken
van het beslag snoepen.
het deeg in stukken hakken
en maar meer, meer roepen.
Ook mocht ik mee naar het werk,
helpen met klussen
ja samen stonden we sterk
daar kwam niemand tussen.
Op een dag was het voorbij,
plotsklaps was hij weggenomen,
veels te jong,
hij kwam niet meer bij mij,
en is nooit meer teruggekomen.
Reacties op ‘Mijn opa’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!