vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tranen
Tranen in mijn ogen,
tranen van verdriet.
Ze zijn niet gelogen,
gestopt dat ben je niet.
Het zijn niet zomaar woorden,
ze doen echt pijn.
Een gat in mijn muur geboord,
die eerst ondoordringbaar zou zijn.
Ik vecht verder,
tot de allerlaatste traan.
Ik vecht verder,
tot ik weer verder kan gaan.
Ik heb een droom,
een leven zonder verdriet.
Elke dag zeg ik weer,
als niemand die tranen maar ziet.
Reacties op ‘Tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!