De man aan het plafond.

Er hangt een man aan het plafon, een treurig gezicht met een strop er om.
Deze man keek in zijn leven om zich heen en achterom, en zag een wereld die hij niet begrepen kon.
Gevuld met verspilling en ellende, waarvan hij de reden niet achterhalen kon.

De man, was nu zoekend naar een antwoord op de problemen uit het verleden, die velen tijdens deze zoektocht de das om deden.
Na lange tijd zag de man het antwoord op de problemen, een probleem niet alleen van het verleden, maar ook van het heden.

Hij zag de reden overal om zich heen, en dacht “waar gaat het met de wereld heen?”
Hij vertelde wel overwogen en niet gemeen, de oorzaak tegen de mensen om hem heen.
Die begrepen zijn beredenering niet, en vroegen “wat is nu het probleem?”

De man wist nu dat hij op deze manier de mensen niet ontwaken kon.
En wist dat zij pas wakker worden kon, als voor hun de oorzaak te verschijnen komt aan de horizon.
Helaas dat zij met hun inzicht niet wisten waar te moesten kijken om, te zien hoe het probleem ontstaan kon.

Het was een man die in zijn gedachten zij, “zijn zij nu werkelijk zo anders dan mij?”

Geschreven door, Marijn Kodde