Mijn opa
Het is alweer 3 jaar geleden...
Maar ik weet het nog zo goed..
Het waren maar een paar woorden...
Maar bij mij veroorzaakte ze een tranenvloed.
Die 4 woorden: Er is geen hoop.
Ik rende weg, terwijl de angst me bekroop..
Diezelfde avond gingen mijn ouders erheen,
Ze gingen naar hem toe,
En lieten ons alleen.
2 dagen later kregen we bericht,
Jullie opa is gestorven...
Toen verdween bij mij al het licht...
Dagenlang had ik verdriet,
waarom mijn opa!?
Waarom een ander niet!?
Veel later kwam ik eroverheen...
Ik mis hem nog steeds,
maar niet zo erg meer als voorheen...
Ik had alleen gewild dat hij wist,
Oh wist hij dat maar gauw..
Dat ik hem mis en hem heb gemist!
En dat hij weet, Opa, ik hou van jou!
I will NEVER forget you!!
XXX
Reacties op ‘Mijn opa’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!