vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het veulen
Het veulen had je op zien groeien
de grote ogen aten uit jouw handen
en blijdschap was vaak onverdroten
galoppeerde zonnig naar jouw hart
en ook de dagen van het draven
dresseren vol met goede moed
gaven geduld om niet te veel te vragen
gedurfde tijd maakte de twijfel goed
het veulen werd een grote jongen
't kleine paard een machtige hengst
met wapperende manen en trotse kop.
Reacties op ‘Het veulen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!