Ze zijn me vergeten

Dit is het dan.
Je zit in je kamer
in je eentje, voor je eigen tv.
Beneden je ouders,
Visite die je niet mag.
'Eet dan maar op je kamer,' riepen ze
en daar zit je dan
bord op schoot
bestek op bed
vissticks malend, malend, malend.
Af en toe hoor je papa's donkere lach
of mama's gillen

Dat is het dan, ze zijn je vergeten.
Neen, dat zijn ze niet.....
Maar ze zouden het wel willen