vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De levensboom
Je moet het leven zien als een boom en zijn takken,
als er mensen sterven dan krakken er takken.
Als er iemand geboren wordt groeit de tak heel kort,
en ik weet dat je dat groeien niet ziet maar zie de boom als zijn geheel
hij is nooit alleen en heeft altijd takken om hem heen.
Jonge maar ook oude.
warme en koude,
ziek maar ook gezond
en dan in de avond.....
gaan de takken slapen en als er eentje streft staat die voor altijd in de stam gekerft.
Reacties op ‘De levensboom’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!