Ingekaderd

Je kijkt me aan
maar geeft geen kik
blijft op dezelfde plek staan
met steeds dezelfde blik

Ik praat met jou
blijf geloven dat je me kunt horen
je weet wat ik gisteren wou
en wat me morgen kan bekoren
aan jou durf ik alles vragen
hoewel ik geen antwoord mag verwachten
je kan alles verdragen
al mijn moeilijkheden en klachten

Ergens ben je misschien het beste wat me kon overkomen
omdat ik m’n hart bij jou kan luchten
maar eigenlijk ben ik maar aan het dromen
om de werkelijkheid te kunnen ontvluchten

je blijft voor altijd m’n lieve grootvader
ik hield en hou van je op iedere manier
maar nu zie ik je enkel in een kader
als een bedrukt stuk fotopapier.

M♥