Een meisje in Gaza

EEN MEISJE IN GAZA

Een meisje in Gazastad
Alleen tussen versteende lijken
Blootvoets loopt ze door de nacht
Haar kwelling verterend

Het woestijnzand is heet
Ze koelt het met haar tranen
Haar lijfje rilt
Waar moet het heen

De zee brengt koeling maar geen water
Honger doet knagen
Groene zilte zeekool is bitter
Haar gescheurde kleedje wappert

Steeds langer is de weg
Verder van de stad
Zonder bomen zonder dromen
Een onbekende richting volgend

Bommen grommen
Doorklieven de stad
Het geweld ontwijkend
Gaat ze op oorlogspad

Haar hart en longen bonzen
Een tank rukt op
Verpletterend, schrijnend
Van haar is geen spoor gevonden

Er was eens een meisje uit Gazastad
Niemand vroeg om haar
Niemand zag haar ogen
Alleen de oorlog had haar foto