vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ontwaken
Meters hoog
Met mijn handen tegen het glas aangedrukt
Ogen gesloten
Probeer ik te vluchten
Draai mij om
Nergens een deur
Alleen maar spiegels
Met een persoon,
Lopend met mijn ogen dicht
Loop ik door de scherven
Tranen van bloed voel ik
In het donker ren ik, probeer ik te vluchten
Voor een spiegel blijf ik staan
Doe mijn ogen langzaam open
Zie ik haar
Met mijn hand op de spiegel
Dan barst het uit elkaar
In elkaar gedoken ga ik zitten
Ook in mijn echte wereld
Stop ik met vechten
Dan hoor ik de eindeloze piep ergens uit het donker.
Mijn ogen blijven gesloten
Nooit zal ik ontwaken
Reacties op ‘Ontwaken’
-
wel een lekker positief gedichtje :O als je ergens mee zit kan je het zeggen hoor ;) en goed gedichtje dat wel.
Kevin Spaan - 24-10-2012 om 21:43