De Djin
de djin
ze liep op de gekste tijden op straat
ja, zelfs in het holst van de nacht
bij het ochtendgloren zag men
haar…ze verbrandde kleren op het
erf , schreeuwend tegen kinderen
op weg naar school
de mensen in het dorp begrepen al vlug
dat de djin bezit van haar had genomen.
blijf uit haar buurt waarschuwden bange
ouders hun kinderen…laat haar niet dicht
bij je komen.
want het gevaar dat de djin het lichaam
van de vrouw zou verlaten en het kwaad
bezit nam van iemand die vlakbij haar stond
dat was in het verleden ontelbare keren gebeurd.
het was jammer want al was ze oud , tóch
had het een weduwnaar behaagd en had
haar ten huwelijk gevraagd. zo nam hij haar
eenzaamheid weg en zijn bed zou ook
weer lekker warm zijn
maar toen het de man duidelijk werd dat ze het
kwaad in zich droeg, blies hij de bruiloft
af…want als de djin je te pakken had
dan betekende dat enkel ongeluk
hij nam wel een extra deken
opgelucht was hij.…en de vrouw? die draaide
helemaal door. ze liet zich midden in het dorp zo
maar op de grond vallen, speeksel vloog uit haar
mond.…eenmaal uitgeraasd liep ze terug naar
huis , voor even had ze rust in haar lijf.
de djin ?
de djin sluimerde , hield zich op de achtergrond
alle rituelen en gebeden mochten niet baten.
want de djin bleef in haar en heeft haar tot de
dood niet meer verlaten.
fairouz
Ingezonden door
Geplaatst op
03-11-2012
Over dit gedicht
in sommige landen bestaat dit wel degelijk...het is een verhalend gedicht
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Verdriet VerwarringReacties op ‘De Djin’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!