Vergeten traan

Een traan van binnen,
Met veel betekenis.
Niet wetend waar te beginnen,
Alles is een grote belevenis.

Pijnen van het verleden,
Ik herinner ze me elke dag.
Ze spelen met in mijn heden,
Ook al zie je een lach.

Lachen doe ik veel,
Om mijn pijn te verbergen.
Maar dat is slechts een deel,
Van mijn zorgen.

Mensen wil ik helpen,
Omdat ik zelf alles alleen deed.
Niet aan me ouders vragen om te helpen,
Ik greep me aan mezelf beet.

Hun problemen die ze vertellen,
Zijn mijn problemen.
Tot 10 tellen,
En niet op mijn problemen hemen.

Nu ben ik ouder,
En kan ik het niet meer loslaten.
Ik ben een bouwer,
Ik laat het niet snel baten.

Nu de tranen van verdriet,
Die achter het masker schuilen.
De enigste traan die ik liet,
Om me verdriet weg te stuiten.