vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ochtendronde
Saaie windstilte
bedrukt lopen Brommer
(mijn hondje) en ik
onze ochtend-ronde
Er is van alles niets
geen mens op de been
grond zonder vrucht
bomen zonder blad
licht zonder stof
In geen tijden een stilte
als deze meegemaakt
en Brommer, die kan zich
als verdampende ziel
maar niet ontspannen
Hierdoor bevangen
keren we sprakeloos
terug naar huis
Reacties op ‘Ochtendronde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!