vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Telefoon
De telefoon ging
Ik nam op en luisterde
Je zei maar één ding
Net alsof je fluisterde
Je stem klonk radeloos
gevuld met tranen
Ook een beetje boos
Moeite met praten
Er was iets ergs gebeurd
Dat hoorde ik wel
Nog nooit had je zo getreurd
En zo kort gebeld.
Dat telefoontje laat mij huilen
Mij en nog zoveel anderen
Loop de hele dag te pruilen
Maar kan er niets aan veranderen
Reacties op ‘Telefoon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!