vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dronken sonnet
De avond wankelde om mij heen
ik praatte en liep uiteen
viel om mijn eigen as
en wist hoe ver ik was
Blauw en groen waren de kleuren
ik ging door kamers en deuren
plots zag ik mij voor een spiegel staan
rechtlopend ben ik weggegaan
Zo kwam ik tot bedaren
er was een trap
zelfs de laatste stap
Lukte en ik ging voorbij
pilaren die nuchter naast mij
stonden en grijs waren
zie ook: www.josevanrosmalen.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
03-12-2012
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 17 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dronken VerwarringReacties op ‘Dronken sonnet’
-
Ha ha, geweldig gedicht, Josè!
Verwijderde gebruiker - 22-09-2016 om 07:31
-
Eén van lang geleden maar voor mij dus nieuw. SCHITTEREND.
Verwijderde gebruiker - 22-09-2016 om 16:12