haten

Ik loop te janken,
Alweer.
Ik heb daar zo’n genoeg van.
Straks doe ik niets anders meer.
En had ik nou een reden,
Maar nee, ik weet niet eens waarom.
oww ik kan mezelf zo haten,
Ken je dat?
Echte haat?
Dan noem ik mezelf een nietsnut,
Een verspilling van de ruimte.
En vast daar op volgt elke keer,
Een mes, glijdend over mijn arm,
Om daar, zijn verschrikkelijke werk te doen.