vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Boeket
Het klink zo vroom en zo spontaan
laat alle neuzen één kant op staan!
Waar komt die wijsheid toch vandaan?
Ik denk dan hoe zou dat verder gaan?
Want dan kijk je niemand meer aan!
De kerk geeft kleur dat maakt me blij!
Als één boeket zijn we, maar toch vrij!
Niet gekneed als een bonk grijze klei!
Maar in pluriforme harmonie zijn wij!
Ik! soms de brandnetel hoort er ook bij!
Ingezonden door
Geplaatst op
25-11-2008
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kerk PluriformiteitReacties op ‘Boeket’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!