vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gebroken glimlach
Smijt mijn hart
maar op de vuile grond
net hoe je kwaad
een bord breekt.
Speel met mijn hersenen
als een klein kind
dat met Lego blokken
iets zinloos bouwt.
Knoop mijn lege handen
aan mekaar net als
een kleuter die zijn schoenveters
fout knoopt.
Verknoei mijn mond
net als klei en
boetseer een gebroken glimlach.
Reacties op ‘Gebroken glimlach’
-
Wauw egt zo mooi :)
♥Myrthe♥ - 16-12-2012 om 20:45
-
erg mooi dit! liefs
Verwijderde gebruiker - 17-12-2012 om 15:26
-
Mooi gedicht:) gr. Suzy
Soe-zie - 18-12-2012 om 15:27
-
Zoooo mooi en heel herkenbaar
Bibi - 08-02-2013 om 14:58
-
mooi gedicht!
Ik dicht - 05-03-2013 om 19:10