MOEDER VERDWIJND

Ons mama is ons mama niet meer !
Ik heb vedriet , maar dat weten anderen mensen niet .
Onze mama is namelijk aan het verdwijnen.
Het is niet iets waar over je gaat grappen en geinen.
In het ziekenhuis zijden artsen dat mama Alsheimer had gekregen.
En ze zijden ook dat we daar mee moesten leren leven.
Ik ben boos en vedrietig te gelijk .
Weet ook niet goed wat ik moet hiermee en hoe ik dit allemaal bekijk.
Wandt die mooie fiere vrouw waar ik altijd al zo van hield en hou.
Verlaat ons nu langzaam aan en houdt op met het bestaan.
Dit geeft ons veel vedriet .
Ik moet op passen dat me vader het niet ziet .
Voor hem is het nog veel zwaarder dan voor mij of voor me broer .
Elke dag me moeder bij staan in zorg en allertheid das een hele toer.
Gister hadden we mama een dagje met de kerst hier.
Mama zelf had op haar mannier veel plezier .
Na het kerstdinee wilde ze maar weer naar huis met papa mee.
zittend in de auto naast papa zwaaide ze een beetje vluchtig en riep
luidruchtig tot ziens
Was het maar zo dat ik die lieve moeder van vroeger inderdaad terug zag
al was het maar heel even .
Wat zou me dat een lekker kerstgevoel geven !!!!!!