vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn vriendin(nen)
Jij bent mijn vriendin.
Ik ken je al heel lang.
Ik ken je al heel goed.
Tot dat..
Jij kwam.
Ik vind je aardig.
Je bent mijn vriendin.
Maar plots had dat niet meer zin.
Jij was met haar, zij was met jou.
Jullie lieten mij achter daar alleen in de kou.
Jullie maar lachen en praten en altijd samen.
Ik was in mijn eentje, verdriet uit te staren.
Reacties op ‘Mijn vriendin(nen) ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!