verborgen

verborgen
Pesten,
doet zo zeer.
elke keer weer,
Ze doen het elke keer.

Nooit ben je eens veilig,
nooit heb je eens rust.
Nooit kan je veilig iets bespreken,
Altijd over je schouder kijkend.

Elk klein woordje,
dat ze zeggen keer op keer.
Het maakt je gek,
je gaat hard op je bek.

Van schelden gaat het naar duwen en slaan,
Je raakt ervan van de baan.
Liefst zou je verdwijnen,
zo houden ze jeniet aan de lijnen.

en dan zie je een lichtpunt.
En springt ernaar toe.
Dat was het einde,
want zij bestaat niet meer.

Pesten heeft haar verzwakt
Pesten heeft haar verminkt
pesten heeft haar onzeker gemaakt
Pesten heeft haar voor een trein laten springen

Dus pesten is pijnlijk,
en laten mensen verdwijnen
Mensen weg laten vagen,
en er nooit meer naar vragen.

Pesten
Het lijkt onschuldig
het lijkt klein,
Maar zorgt voor veel pijn

R.i.P Fleur (15)