vorige gedicht
vorige gedicht
Achtergelaten in pijn
Heb je het niet door ?
Hoeveel het met mij doet.
En vooral, hoe ik je verloor.
Jij, mijn kleine sproet.
Ik zie je nog wel elke dag,
Alleen dan bij jouw graf.
Waarom wilde je er een einde aan maken ?
Kon je nu nog maar ontwaken.
Dan vertelde ik hoeveel ik van je houd,
En hadden we samen een toekomst opgebouwd..
-Santje
Reacties op ‘Achtergelaten in pijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!