Een vuist
Zie je het niet? Ik sta alleen,
omdat ze mij niet willen.
Ze schuiven mij weer aan de kant,
terwijl ze naar me gillen.
Zie je het niet? Ik sta alleen,
omdat ze mij niets gunnen.
Ze kwetsen, slaan en schoppen mij,
raken me waar ze kunnen.
Zie je het niet? Ik sta alleen,
omdat ze mij niet moeten.
Ik weet niet goed waarom dat is,
maar ik moet blijkbaar boeten.
Zie je het niet? Ik sta nu op
om hen een lesje te leren.
‘k Wil dat ze mij van nu af aan
om mijzelf accepteren.
Zie je me nu? Ga ook maar staan,
om samen een vuist te maken.
Dan staan we sterk om doelgericht
die pesters in ‘t hart te raken.
Reacties op ‘Een vuist’
-
Heel goed gedicht! Ritme loopt ook lekker. Mooie woordenschat. grjtes
Kalokerinos - 23-01-2013 om 22:47
-
Heel mooi verwoord! En inderdaad lekker ritme! Liefss
Myself - 06-02-2013 om 12:27
-
Mooi gedicht, wat mij betreft de winnaar van de wedstrijd!
PatrickS - 14-02-2013 om 18:39