1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Elia 1

Elia vlucht naar de woestijn,
omdat hij alleen wilde zijn,
hij was zijn leven zo moe,
en wilde naar de hemel toe.

Elia zag geen uitkomst meer,
En riep tot zijn Heer:
“Het enige wat ik U vraag,
is dat ik sterven mag vandaag”.

Er zijn nu ook mensen,
die hetzelfde wensen,
ze zijn in grote nood,
en kunnen verlangen naar hun dood.

Als je niet meer kunt dragen,
ga dan tot God met je vragen,
en voel jij je alleen,
vraag ook om hulp bij mensen om je heen.

Er zijn mensen in je leven,
die van je houden en om je geven,
laat je leiden door de Heer,
en eenmaal zie je het licht weer.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

gemaakt n.a.v. een preek over 1 Koningen 19:1-8

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Donker Eenzaam Licht Nood Vragen Woestijn

Reacties op ‘Elia 1’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Elia 1