vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Plots scheurde de Hemel
Diep donker was de tunnel
Er gloorde nergens licht
Om mij hoge muren
Nergens had ik zicht
Neergebogen schouders
Met geknakt hoofd
Enkel kou en duisternis
Nergens meer in geloofd
Plots scheurde de Hemel
Op het meest onverwacht
Kwam daar de Redder
Gaf Hij mij weer kracht
In mij werd het lente
Leven, liefde en licht
Vloeide mijn hart binnen
Weg het zwaargewicht
Hij stond mij terzijde
Gaf mij hoop en moed
Niet om iets in mij
Enkel om Zijn bloed
Reacties op ‘Plots scheurde de Hemel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!