vorige gedicht
vorige gedicht
All Too Well
ll Too Well
All je herinneringen blijven zitten als een sjaal om je nek,
ik vertrek.
Al je gedachtes komen weer naar boven
en in al mijn beloftes blijf je geloven.
Je handen zijn zo koud als een eenzame avond, die ik vergeten wil.
Toen was alles donker en kil.
Ik weet het nog al goed toen je me die bloemen gaf,
het was de verlegenheid die ik zag.
Ons leven is als een een fotoboek waarin de foto's nooit wegvagen.
En ik heb je nog zoveel dingen te vragen..
Maar ik laat de vragen achter me,
want door jouw liefde heb ik een antwoord,
en jij opent de poort..
Reacties op ‘All Too Well’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!