vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Crisisrealiteit
Wij wachten gelaten met dichte ogen
op toekomst die niet glanst
zonder dat wij actie overwogen
of tegen teleurstelling zijn verschanst.
Wij hopen steeds tegen beter weten
op rozengeur en maneschijn
zijn vanuit het verleden vergeten
dat ook nu de toekomst niet beter zal zijn.
Wij lopen met open ogen
naar een bodemloos ravijn
worden door woorden bedrogen
van hen die geen ware leiders zijn.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
05-05-2013
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bedrog Blindheid Naïef OndemocratischReacties op ‘Crisisrealiteit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!