vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ooit weer
Ik lig op bed
en staar naar het plafond
Hopend dat het ooit
Weer anders kon
Ik denk aan jou
Met mijn ogen dicht
Zie ik jou
Fel verlicht
Kon ik maar
Maar voor heel even
Bij je zijn
Je een knuffel geven
Ik veeg mijn ogen
Droog mijn tranen
Want ik weet
Ooit zijn we weer samen
Kon ik maar voor even bij je zijn, even met je praten, even vragen wat er in je hoofd omging, gewoon heel even in je ogen kijken..
Kon het maar
Ingezonden door
Geplaatst op
16-05-2013
Over dit gedicht
Ik mis je nog steeds lieve vriend
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gemis Overlijden VerdrietReacties op ‘Ooit weer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!