Prachtig sterretje in de hemel
Zo kort bij ons gebleven
Zoveel vragen
Je was nog maar zo jong
En al zoveel gedragen
Je ziekte beperkte je
In het zijn van een kind
Het is niet uit te leggen
Wat ik hiervan vind
Een kind is onschuldig
En hoort te spelen
Het moet onbezorgd leven
Het hoort niet met pijn te delen
Zo'n klein lichaampje
Dat gevuld is met pijn
Wiens bedoeling was het toch
Dat je zo ziek moest zijn
Zo jong en nog zo mooi
Nog aan het begin van je leven
Je hebt maar even mogen ruiken
En bijna niks mogen geven
Er zijn zoveel tranen
Het gemis is zo sterk
Troost wordt gezocht bij je grafje
En de naastgelegen kerk
Er zijn geen woorden voor
Dit doet zoveel zeer
De leegte, het gemis en het besef
Dat je er niet bent, nooit meer
Er wordt naar je foto gekeken
Verdrietig, maar ook blij
Je was en bent zo'n mooi kind
Nu heeft de hemel er een prachtig sterretje bij
Wij blijven alleen achter
Jij bent in de armen van de heer
En wij dragen je in ons hart
Zo leven we verder, ookal doet het zeer
Reacties op ‘Prachtig sterretje in de hemel’
-
Dit gedicht raakt me echt, super geschreven
Bi-proud-of-you - 23-05-2013 om 22:27
-
Als je hier door niet wordt geraakt, heb je geen hart, egt heel mooi, je gaat naar mijn faforiete dichters, hoop snel meer van je te zien
PatrickS - 24-05-2013 om 08:13
-
mijn hart is ook geraakt
Marill - 25-05-2013 om 07:23
-
de tranen stromen uit mijn ogen, prachtig
Britta Nijhuis - 20-06-2013 om 23:06