Ezel
de schilder liep daar met zijn bruine ezel
langs de lange, plattelandse vaart
tot hij eindelijk bij een brug kwam en riep
“die oude balken zijn mij veel waard!â€
de schilder, eenmaal op de brug gezeten
schilderde het reeds verdorde hout
maar toen de ezel krakend balkte, zei hij
“ik wil dit niet missen; voor geen goud!â€
de schilder mijmerde terwijl de zon scheen
ondergaand, maar toch nog met veel kracht
“wat is dit een schilderachtig tafereelâ€
“het lijkt wel of alles mij toelacht!â€
de schilder, als een hele domme ezel
ging toen tussen twee balen hooi staan
niet wetend wat hij nu zou moeten kiezen
“blijven schilderen of toch weggaan?â€
de schilder werkte door, maar constateerde
dat hij niet verder kon zonder licht
slapen op de balken was een brug te ver
“wat was eigenlijk het weerbericht?â€
de schilder liep daar met zijn bruine ezel
langs de lange, plattelandse vaart
toen hij thuis kwam, zei hij tegen zijn makker
“morgen weer naar die brug, uiteraard!â€
Ingezonden door
Geplaatst op
27-07-2013
Over dit gedicht
Over de schilder met zijn bruine ezel, waarbij elk vers bestaat uit respectievelijk. 11 en 9 lettergrepen.
Geef uw waardering
Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Brug Ezel Schilder Schilderen ZonReacties op ‘Ezel’
-
Leuk gedicht
Bi-proud-of-you - 31-07-2013 om 22:26