zomerdag
Een warme zomerdag,
Ik zit op mijn terras, onder de koepel
en kijk naar de tuinslang die soepel,
heen en weer sproeit over het gras,
dat net nog vergeeld en verdord was.
De bijen zijn druk, zoemen, zoemen,
Ze halen de nectar uit de bloemen,
Plots voelen ze water en gaan vliegensvlug
een eind verder, ze willen geen natte rug.
Alles leeft op, het gras zie je groeien,
de rozen, ze lijken nog meer te gaan bloeien.
Tevreden en blij zit ik onder de koepel
en denk, wat loopt alles toch soepel..
Maar net als die tuinslang, je moet er aan werken,
want niets komt vanzelf, dat zul je wel merken.
Kom op, zet je schouders eronder,
pas dan zeg je met recht, ik ben toch bijzonder.
Ingezonden door
Geplaatst op
30-07-2013
Over dit gedicht
Hoe na sproeien van de tuin alles opleeft
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
WarmezomerdagReacties op ‘ zomerdag’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!