vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vrijheid
Ik zit opgesloten
achter tien sloten.
En al de malloten
mijn huisgenoten.
In het gesticht
een duister licht
eenzaam gericht
op mijn gezicht.
Licht van de zon
schijnt op beton.
Als ik het nu kon
liep ik naar de horizon.
Ik kan er niet komen.
Mijn vrijheid ontnomen
om maar te voorkomen
dat ik anders durf te dromen.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-08-2013
Over dit gedicht
Durf te dromen! Durf jezelf te zijn! Durf te leven! En laat niemand je tegenhouden!
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 23 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Anders Eenzaam Jezelfzijn Opgesloten VrijheidReacties op ‘Vrijheid’
-
Dit gedicht wordt opgesloten in mijn favorieten!
Bi-proud-of-you - 02-08-2013 om 00:20