vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Curretage
Ik voel me leeg
alsof me iets is afgenomen
ontfutseld
dat bij me hoorde
dat van me was
waar ik van hield.
Ik was er aan gehecht
het was mijn trots
mijn liefde
ik was er mee verbonden.
Nu is het voorbij
weg, voorgoed verdwenen
uit de horizon
van mijn dromen.
Ik moet verder leven
vooruit kijken
niet achterom zien
maar mijn hart
kan niet mee:
laat me hier maar staan.
O God, U hebt het kind geweven
met Uw Goddelijke hand
U nam terug
wat U ons gaf.
Wilt U me leren zien
mijn plaats
Uw plaats
zonder dat ik het begrijp
aanvaarden
geloven
dat het kind van U is.
Reacties op ‘Curretage’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!