vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Acceptatie
Ik wou dat ik water kon zweven
Ik wou dat ik een meester was
Maar ik kijk in de spiegel
En zie: ik ben niet de beste van de klas
De dagen vlogen als de liefde voorbij
Mijn lichaam groeide en ik bleef mezelf
Ik keek in de spiegel
Ik ben veranderd, voor de ene helft
Ik ben volwassen, maar nog niet vergroeid
Maar daar gaat het mis
Je bent nooit oud genoeg
Pas als je je laatste adem uitsist
Ingezonden door
Geplaatst op
18-08-2013
Over dit gedicht
Een gedicht over jezelf accepteren tijdens het groeiproces
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Acceptatie Adem Groeien LevenReacties op ‘Acceptatie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!