De maan

Er is niets wat je terugbrengt, hoeveel ik ook verlang
Naar je hartverwarmende woorden, je vrolijke gezang.

Hoe je lachte, hoe je floot, de kleine dingetjes waar ik toen zo van genoot.
Je bent als de maan, want 's nachts schijnt jou licht over mij.
Ik lijk goed in mijn schoenen te staan, maar vanbinnen ben ik een zacht ei.

Maar brengen woorden jou terug? Nee, dat doet het niet. Ik weet dat je nooit terug zal komen en dat brengt dat mij verdriet. Ik kan alleen denken aan de leuke herinneringen. Hoe jou mooie woorden mijn hoofd steeds weer binnendringen.

Als ik een wens mocht doen, zou ik jou niet terugwensen. Ik zou wensen dat wij bij elkaar zijn, want liefde kent geen grenzen. Waar je ook bent, misschien in de hemel, als die er is. Misschien in de wolken of ergens in de duisternis. Op de aarde of op de maan. Mijn enige wens is dat onze liefde voor altijd zal blijven bestaan.

Annike