Alleen !
Alleen !
Het beroert mijn ziel
in de verte zie ik je profiel
je hele wezen zo gelaten
hoor je wel de lammetjes,
die vrolijk blaten.
Het kwinkeleren van de vogels
hoog daar in de lucht
nemen ze je mee
in snelle vgelvlucht ?
om dan met je weg te zweven
in een ander leven !
O, kon jij maar mijn blikken vangen
zag ik in jouw ogen
ook maar iets van stil verlangen.
Stil, behoedzaam , ga ik van je heen
ik voel me zó met jou verbonden
en tóçh, tóch ben ik
Alleen !
Reacties op ‘Alleen !’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!