vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een medicijn
In de spiegel zie ik iemand.
Haar arm, haar hand.
Waar ik gewoon niet trots op kan zijn.
Ik zie haar pijn.
Druppels vloeien daar.
Nog één snee dan ben ik klaar.
Dan ben ik blij.
Dan ben ik weer even vrij.
Tranen mengen zich met rood.
Ik hou me groot.
Spatten uit één op de grond.
Een medicijn dat eerder nooit bestond.
Ilja Schumm
Reacties op ‘Een medicijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!