vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Die onzekere tijd
Mijn angst, overtreft de pijn.
Die grote angst,
Voor het nooit meer normaal zijn.
Dat moment dat het mis ging,
En niemand me opving.
Het kwam hard aan,
En ik wilde het liefst weggaan.
Maar toch zag ik dat klein beetje hoop,
Waardoor ik weer naar boven kroop.
Nooit zal ik verliezen,
Daar zal ik nooit voor kiezen.
Als je maar de hoop houdt,
Dan is alles in je leven opeens van goud.
De kleine dingen,
Die je normaal voorbij gingen.
Je ziet wat er belangrijk is,
En wat je al die tijd hebt gemist.
Reacties op ‘Die onzekere tijd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!