Gepest
Ik ben jaren gepest,
En dat is niet best.
Het begon op school,
Wat hadden de pestkoppen een lol.
Mij uitlachen en uitschelden,
Dikzak en over mijn beperking.
Kon ik eindelijk zelfstandig op weg,
Overkomt mij deze pech.
En maar roepen met z’n allen,
“kleintje heeft de weg weer gevonden.â€
En ik werd steeds eenzamer,
Ze wisten mijn leven goed te verknallen.
Na mijn schooltijd gaan werken,
Oh wat was ik blij dat ik weg kon.
Op mijn werk werd ik helaas weer slachtoffer,
Wat is dat toch?
Daar ontstond een groep van vijf,
Collega’s en de afdelingschef.
Zijn zij nou volwassen?
Gevoel hadden ze in ieder geval niet.
Eerst voorzichtig mijn zwakke kant ontdekken,
Volgens een groep vormen.
Langzaam werd het pesten erger,
En werd men steeds gemener.
Met tegenzin naar het werk,
Het pesten ging maar door.
Na jaren slikken en groot houden,
Ben ik gevlucht en wilde niet meer terug.
De pestkoppen hadden hun zin,
Net als in het begin.
Elke dag nog de gevolgen van het gepest,
Ik ben onzeker, slecht zelfbeeld en de rest.
Pesten kan iemand helemaal kapot maken,
En zijn verdere leven bepalen.
Bedenk dan ook voor je gaat pesten,
Ik wil dit niet en ik laat me ook niet overhalen!
Ingezonden door
Geplaatst op
18-11-2013
Over dit gedicht
Helaas is dit verhaal op mezelf gebaseerd. Ik ben jaren gepest en heb nog elke dag de gevolgen ervan.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
PestenReacties op ‘Gepest’
-
Heel mooi gedicht, heel veel sterkte!
Verwijderde gebruiker - 18-11-2013 om 21:55