Ik wenste dat ik een vogel was
Mijn vleugels dragen me door de lucht
De wind ruist tussen mijn veren
Zorgeloos maak ik schitterende tochten
In de eindeloze hemel
Vrijheid is het enige dat ik ken
Verlost van alle geboden en beperkingen
Vlieg ik over een helder meer
Er zijn geen tranen die moeten vallen
Genietend zweef ik door de wolken
Maar plots voel ik de koude aan mijn zij
Ik kijk om me heen
Waar zijn mijn vrienden?
Alles heb ik achtergelaten
Om vrij als een vogel te zijn
Een druppel valt in het zwarte meer
Het is mijn traan van eenzaamheid
Ik hoef geen vogel meer te zijn
Ik ben gelukkig met de vermogens die ik heb
Die beteugelingen houden me op de grond
Mensen horen immers niet te vliegen
Reacties op ‘Ik wenste dat ik een vogel was’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!