1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Ik wenste dat ik een vogel was

Mijn vleugels dragen me door de lucht
De wind ruist tussen mijn veren
Zorgeloos maak ik schitterende tochten
In de eindeloze hemel

Vrijheid is het enige dat ik ken
Verlost van alle geboden en beperkingen
Vlieg ik over een helder meer
Er zijn geen tranen die moeten vallen

Genietend zweef ik door de wolken
Maar plots voel ik de koude aan mijn zij
Ik kijk om me heen
Waar zijn mijn vrienden?

Alles heb ik achtergelaten
Om vrij als een vogel te zijn
Een druppel valt in het zwarte meer
Het is mijn traan van eenzaamheid

Ik hoef geen vogel meer te zijn
Ik ben gelukkig met de vermogens die ik heb
Die beteugelingen houden me op de grond
Mensen horen immers niet te vliegen

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Mens Vliegen Vrienden

Reacties op ‘Ik wenste dat ik een vogel was’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Ik wenste dat ik een vogel was