vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
troost
zacht trok hij haar tegen zich aan
een omarming die bedoeld was om nooit verbroken te worden
zijn vingers speelden liefdevol met haar haar
een traan die zij nooit durfde laten
viel met een plof op haar schouder
een droom die hij nooit gedroomd heeft
spat uiteen in werkelijkheid
en treurend ziet hij in
dat niemand hem begrijpt
Reacties op ‘troost’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!