ik weet geen titel

een psychiater helpt me niet, ik ben gewoon 1 brok verdriet
zelfs mijn vriend kan me niet meer zien dit is dus wat ik verdien..
het was ook te mooi om waar te zijn; ik verdien alleen maar pijn
wie wil er nou een depressieve vriendin? Dan ben je echt te min..

ik kan mijn polsen niet eens door snijden maar ook niet het mes mijden
weggooien kan ik niet, niemand die de wonden ziet
moet ik nog lang leven? waarom duurt dit niet even
IK WIL NIET MEER, ik zeg het elke keer
ik ben er nog, der is wel iemand die van me houd, toch?

Iedereen haat jou. Zei mijn zusje gauw.
ik dacht ze heeft gelijk, ik heb altijd gezeik
ik heb mijn vriend pijn gedaan, door daar met een mes te staan
hij kan het niet vergeten, en dat heb ik geweten

hij komt er niet overheen, het was heel gemeen
ik pakte een mes en liep weg, het maakt niet uit of ik sorry zeg
hij wou het toen al uitmaken, nu ben ik bang hem kwijt te raken
hij kan me niet aan, maar hij is de reden van mijn bestaan