1001 Gedichten
Het verminkte vel
1 snee,
De pijn heb jij nog niet gevoeld.
2 sneeën,
Het bloed stroomt, deze pijn heb jij bedoeld.
Ik wou dat ik er was,
Toen jij zo hopeloos begon te snijden.
Ik vraag aan je wat er is,
En je kijkt wel weg, maar dit is niet te vermijden.
Je voelt je zo hopeloos,
En dit heb ik ook doorstaan,
Maar ga nou niet snijden,
Toch heeft het geen zin meer het te zeggen, ze heeft het toch al gedaan.
Ik pak jouw arm vast,
Je bent slim, want je ziet de sneeën niet zo snel,
Maar ik ken dit spelletje,
Ik kijk naar je bovenarm, met het verminkte vel.
Ingezonden door
Geplaatst op
16-02-2014
Over dit gedicht
Hoe ga jij om met een vriendin die zichzelf snijdt / heeft gesneden? Plaats je reactie hier beneden.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SnijdenReacties op ‘Het verminkte vel’
-
Steunen. Ik ben niet ingegaan op het snijden, omdat ik wist dat dat het probleem niet was. Snijden is nooit het eerste probleem van iemand, maar de uiting van een ander probleem. Om het snijden op te lossen kun je beter letten op de reden waarom ze snijdt, het andere probleem. Snijden máák je echter wel tot een probleem, doordat je delen van jezelf moet verbergen. Daar kun je haar bij steunen. (Een klein tipje: littekencrème of -olie van Biodermal). Succes
Zomaar iemand - 16-02-2014 om 17:10