eenzaam

Ik voel me eenzaam, heel alleen, maar toch zijn er veel mensen om me heen.
Maar mn moeder laat me vallen, alweer. Dit is niet de eerste keer!
In de groep word ik niet geaccepteerd zoals ik ben en dat is waarom ik op me kamer zit of stiekem op de gang rond ren.
Mn vader heeft me een jaar niet willen zien en dat deed pijn en dit is deels ook de reden waarom de gevoelens van eenzaamheid er zijn.
Had ik maar iemand die er voor me is en niet meer weggaat, maar dit is wat ik voorlopig uit mijn gedachten weglaat.
want als ik eraan denk dat dat er waarschijnlijk er nooit zal zijn doet dat heel veel pijn.