mijn opa heeft een ziekte
Mijn opa heeft een ziekte en dat is niet zomaar een
Ik vind die zieke heel gemeen.
Er sterven langzaam delen van zijn hersenen af
Die ziekte heeft hij al vanaf...
Van voor dat ik hem ken
En dat terwijl ik nog niet zo oud ben.
Ik zou hem ook nooit leren kennen zoals hij was
Ik weet nog wel dat hij mij vroeger een verhaaltje voor las.
De ziekte die mijn opa heeft heet Parkinson
Wat toen hij 40 jaar was al begon.
Hij werkte in de scheepvaart
Het liefste werd hij op dat schip ook wel bejaard.
Maar dat kon niet door die ziekte van hem
Zij de kapitein zijn stem.
Wanneer hij 50 jaar was brak hij voor het eerst zijn nek
En dat op een hele gevaarlijke plek.
Was het een paar millimeter opzij
Dan was zijn leven voorgoed voorbij.
Gelukkig was dat niet zo
Toen hij hersteld was kon hij alweer rijden in de auto.
Twee jaar geleden brak hij zijn nek nog een keer
Deze keer was het gevaar wel iets meer.
Gelukkig is die val hem niet fataal geworden.
Maar zijn nek zal nooit meer goed worden.
Hij loopt nu voor de rest van zijn leven met een kraag om zijn nek
Dingen gaan niet meer zo makkelijk zoals het voeren van een gesprek.
Hij kan niet goed meer lopen
Dat hij niet valt is dan te hopen.
Het gaat steeds slechter met hem
Zo ook met zijn stem
Alles is lastiger geworden
Nadat die ziekten aan zijn hersenen om sjorden
Mocht mijn opa er niet meer zijn
Is zou hem goed herinneren en dat is fijn.
Reacties op ‘mijn opa heeft een ziekte’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!