Mirko
Tegen de wind lopen,
Is niet gemakkelijk,
Niet zo gemakkelijk als met de wind mee.
Je duwt maar en duwt maar,
zonder om te kijken en
elke pas is er een meer.
Maar dan zeg jij stop.
Genoeg met duwen,
en dan staan we stil
naar de zon te kijken.
Dat vind je leuk,
Zonder dwingen
Gewoon stilstaan
Dromen over een bestemming
Die iedereen wel bereikt.
Sommigen vliegen of varen,
Anderen strompelen en duwen.
En jij doet het weer anders,
Jij doet mij vaak stilstaan,
Even de moed bijeenrapen
Even de zon zien,
Om dan weer verder
tegen de wind lopen.
Is niet gemakkelijk,
Maar het kan toch ook...
Ingezonden door
Geplaatst op
04-04-2014
Over dit gedicht
Over mijn zoon en zijn ass en de moeilijke momenten.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZoonmoederReacties op ‘Mirko’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!